List od Czytelniczki | Przemiana włosów Delecji

List od Oli zmotywował mnie do regularnego olejowania, a list od Klaudii rozpoczął boom w blogosferze na picie siemienia lnianego. List od Eweliny udowodnił, że wcale nie trzeba mieć długich włosów, aby wyglądać olśniewająco, a list od Kasi potwierdził, że moje ciągłe pisanie o skuteczności minimalistycznej pielęgnacji ma sens.

Ostatnio pojawiła się na blogu przemiana Julii, a dziś zapraszam Was na przemianę pięknych blond włosów Ani (choć turkusowe końce też mi się bardzo podobają). Uwielbiam dostawać od Was takie maile. ♥

List od Ani

Droga Natalio!

Zbierałam się i zbierałam z wysłaniem tego maila. Ostatecznie przekonała mnie do tego list od Fabjulus, w którym zobaczyłam podobne włosy do moich własnych :) Od kilku lat je zapuszczam i dopiero teraz osiągnęłam najlepszą ich kondycję z Twoją pomocą i postanowiłam podzielić się dobrą nowiną ze wszystkimi. Gdyby nie Ty i Twój blog, moje włosy byłyby pewnie w strasznym stanie, patrząc na to jak je katowałam przez te wszystkie lata... Aż dziw bierze, że cokolwiek mi się na głowie ostało :) Przygotujcie się na wiele zdjęć!

Jako dziewczynka miałam cienkie, delikatne i lekko falowane blond włoski. Jak wiadomo małe dziewczynki niezbyt się interesują losem tego co mają na głowie, więc włosy sobie po prostu były. Odkąd pamiętam nosiłam też grzywkę, której później nienawidziłam.

Niestety nie mam zdjęć z gimnazjum, ale u mnie w zasadzie obyło się bez większych rewolucji na głowie. Włosy miałam w kolorze ciemnego blondu, nie farbowałam, nosiłam na krótko ścięte, bądź do ramion. W lato przed liceum przez omyłkę pofarbowałam włosy na jasny blond– miałam kupić szampon koloryzujący i kupiłam. Tylko, że to był szampon trwale koloryzujący firmy Joanna. No i wpadłam w wir farbowania.

W liceum odkryłam kolejnego „przyjaciela” – prostownicę. I to taką najtańszą, kupioną w hipermarkecie, co podczas prostowania leciała z niej para. W liceum włosy prostowałam namiętnie, codziennie. Myłam je drogeryjnym szamponem i czasami nałożyłam jakąś silikonową odżywkę (również drogeryjną). A co do farbowania... tu będzie najlepsze (a raczej najgorsze dla włosów) – robiłam to co 3-4 tygodnie, bo nienawidzę odrostów u siebie. A żeby było śmieszniej – farbę nakładałam na CAŁE włosy i trzymałam nie 30 minut jak ulotka mówiła, tylko 40-45 minut. Bo taki miałam kaprys. To naprawdę cud, że cokolwiek mam jeszcze na głowie po takich rewolucjach. A robiłam to aż do 2012 roku, czyli przez 9 lat.

Na zdjęciach widać włosy wyprasowane. I powiem szczerze, że wcale nie były w tak strasznej kondycji. Jeszcze nie wtedy ;) Rosły sobie do 2007 roku. Na zdjęciach poniżej nieprostowane (w sumie nie wiem czemu :D). Jak widać były mocno wycieniowane.

Zaraz po liceum, w 2007 roku ścięłam włosy na boba. Nadal codziennie prostowałam, a czasami kręciłam loki.

Gdy poszłam na studia w 2008 roku ścięłam je na krótkiego boba (bardzo mocno wycieniowanego) i zatęskniłam bardzo za dłuższymi. Czułam się w tej fryzurze jak mała dziewczynka, jakoś nie podpasowała mi :(

Włosy nadal codziennie prostowałam i suszyłam gorącym nawiewem suszarki. Odżywką je traktowałam od wielkiego dzwonu. No i rozpoczęłam intensywne zapuszczanie, oczywiście nie dbając przy tym o kondycję tego, co zapuściłam.

Tutaj dopiero zaczął się kryzys... Włosy były strasznie suche, sianowate, ciągnęły się jak guma. Szczególnie mocno to widać na poniższym zdjęciu. Specjalnie zrobiłam zbliżenie, byście mogli zobaczyć z bliska ich stan faktyczny.

Ale to jeszcze nie był dla mnie przełom ;) Choć już jesteśmy blisko. W lato 2012 roku pofarbowałam sobie końcówki na turkusowo. Włosy podkręcone wyglądały fajnie, ale gdy ich nie zakręciłam widać było jak strasznie były zniszczone. Dodatkowo niebieska farbka przez wiele tygodni mi się nie chciała zmyć i łaziłam z zielonymi włosami!

Przełom nastąpił po powrocie z wczasów i obejrzeniu tego zdjęcia...Sami zobaczcie: siano takie jak tam przede mną w snopku :D

Zdałam sobie wtedy sprawę z faktu, że moje włosy wyglądają zwyczajnie BRZYDKO. Wstydziłam się ich... Zdecydowałam się na podcięcie i znalazłam bloga BlondHairCare. Dzięki wskazówkom pielęgnacyjnym krok po kroku zaczęłam walkę o piękne włosy.

Zaczęło się olejowanie, maseczkowanie itp. Zaczęłam molestować wszystkie koleżanki swoim włosowym podejściem, namawiać itp., choć moje włosy nie były wtedy wcale piękne. Ale wciąż walczyłam o ich lepszy wygląd. I wciąż zapuszczałam... A prostownicę oddałam Siostrze :)

W lato 2013 roku postanowiłam znów zafarbować końcówki na turkusowo. Przyciemniłam trochę włosy, niestety popielata farba bardzo szybko się z nich wypłukuje. Były w o wiele lepszej kondycji, niż wtedy, gdy pierwszy raz je zaturkusowałam :)

Po regularnym olejowaniu, maseczkowaniu itd. tak wyglądały w 2014 roku:

A tak się prezentowały się podkręcone:

Już wtedy byłam zadowolona z ich kondycji. Stwierdziłam jednak, że czas na zwiększenie ich gęstości. Wciąż walczyłam z różną długością po mocnym cieniowaniu, nie podobały mi się końcówki – takie rzadkie piórka. Pozostałość po mocnym cieniowaniu... Zaczęłam je podcinać co 2-3 miesiące. Dodatkowo zaczęłam kurację Inneov Densilogy na gęstość włosów i jako farmaceutka – śmiało mogę go polecić. Wysyp baby hair i znaczne zagęszczenie włosów nastąpiło u mnie po około 5-6-ciu miesiącach regularnego łykania kapsułek. Aktualnie włosy wyglądają tak:

A tutaj porównanie 2014 roku i 2015 roku:

Włosów nie prostuję, już takie są po wysuszeniu i rozczesaniu TT. A przez tyle lat je traktowałam prostownicą... brrr... Na porównaniu z 2014 r. i 2015 r. jak widać są ciut krótsze, przez częste podcinanie, ale przynajmniej się zagęściły. Farbować włosy muszę, bo mam już całkiem sporo siwych włosów, które nie patrzą na mój młody wiek (28 lat) i wyłażą na zawołanie ;) Ale teraz farbuję już tylko odrosty!

Wiem, że moje włosy nie są idealne, ale przeszłam długą drogę „rekonwalescencji” i jestem zadowolona z efektów świadomej pielęgnacji :) A w przeciągu ostatnich kilku miesięcy usłyszałam sporo komplementów, co mnie strasznie ucieszyło i zmobilizowało do dalszej walki - nadal zapuszczam, żeby całkowicie pozbyć się cieniowania! :)

Jak już wspominałam nie używam prostownicy, lokówki używam na specjalne okazje, suszę włosy chłodnym nawiewem suszarki. Na noc upinam włosy w koczek ślimaczek.

Moja aktualna pielęgnacja:

• Farbowanie tylko odrostów raz na 4 tygodnie
• Mycie włosów metodą OMO co 2 dzień
• Szampony: Vichy Dercos Neogenic, Klorane pokrzywowy, Ives Rocher na objętość, czasem jakiś Pantene
• Odżywki: wolę maski, jednak jeśli muszę szybko umyć włosy, to używam: Isana złota z olejkami, Garnier odżywka z morelą, Balsam Planeta Organica cedrowy i kilka innych rosyjskich kosmetyków
• Maski: wszystkie Planeta Organica są świetne: toskańska, czarna marokańska, ajurwedyjska, tajska; Biovax pomarańczowy i z proteinami mlecznymi; Kallos al latte (do emulgowania olejów jako pierwsze „O” w metodzie OMO), Ziaja z masłem kakaowym i inne. Najbardziej lubię używać masek po myciu pod czepek, na 20-30 minut.
• Oleje: awokado, ze słodkich migdałów, z pestek malin, z pestek winogron, arganowy, łopianowy – olejowanie suchych włosów kilka godzin przed myciem
• Serum (tylko na końcówki): Mythic Oil, Goldwell Riche Repair, CHI.

Czy te turkusowe końcówki też skradły Wasze serce? Są piękne, tak jak cała przemiana Ani. Jeszcze raz gratuluję Ani pięknej metamorfozy, a Wam życzę miłego dnia. ♥