Zmieniłam myślenie i nastawienie do życia: Natalia w 2011 vs Natalia w 2016

Choć jest to blog o włosach otrzymuję od Was różnego rodzaju wiadomości, nie tylko włosowe. Czasami piszecie, że obserwujecie blondhaircare.com od samego początku i że w ciągu 5 lat przeszłam ogromną przemianę, co bardzo Was inspiruje.

Tylko w tym miesiącu takie słowa usłyszałam od 6 osób - 3 koleżanek i 3 czytelniczek. To jest nie tylko bardzo miłe, ale też potwierdza to, co sama w sobie widzę. Kim byłam w momencie, gdy zakładałam bloga, czyli dokładnie 5 lat temu? Mała retrospekcja z okazji 5 urodzin blondhaircare.com. ♥

Natalia w 2011 vs Natalia w 2016

2011: Porównuje się do innych. "Wszyscy moi znajomi wyjeżdżają do Warszawy robić karierę, może ja też powinnam?"

2016: Kompletnie nie porównuje się do innych, jedynie czasami czerpie inspiracje. Robi to, co jest zgodne z jej przekonaniami i tylko to, co sprawi, że będzie szczęśliwa (albo szczęśliwsza).

2011: Otacza się masą niepotrzebnych rzeczy, których boi się wyrzucić "bo jeszcze mogą się przydać".

2016: Z łatwością pozbywa się otaczających i przytłaczających gratów. Nie kupuje bubli - robiąc zakupy, stawia przede wszystkim na jakość i klasykę. Im mniej rzeczy, tym ma lżejszy umysł. :)

2011: Boi się podejmowania decyzji. Każdą pierdołę konsultuje z mamą, chłopakiem, siostrą, koleżanką.

2016: Rzadko kiedy pyta kogoś o zdanie, robi to, co uważa za słuszne, bo nikt nie jest w stanie lepiej podjąć decyzji w sprawach, które ją dotyczą, niż ona sama.

2011: Gdy patrzy w lustro, widzi brzydką cerę i zniszczone, pożółkłe włosy.

2016: Gdy patrzy w lustro, jest zadowolona ze swoich włosów. Cera czasami miewa kaprysy, ale gdy poświęci jej trochę uwagi, jest super. ♥

2011: Jeszcze nie wie, że dobrym odżywianiem, unikaniem czynników niszczących i odpowiednią pielęgnacją można totalnie zmienić swój wygląd. Myśli, że to zależy wyłącznie od genów.

2016: Wie, że jedzenie, sen, sport i pielęgnacja mogą zdziałać cuda! Kształt nosa i wzrost się nie zmieni, ale mamy wpływ na wiele innych czynników: waga, kondycja cery, paznokci, włosów, blask w oczach, samopoczucie, energia...

2011: Bierze do siebie "dobre" rady ludzi, którzy wypowiadają je, gdy nie są o nie proszeni. "Powinnaś pomalować ściany na niebiesko", "Powinnaś zmienić pracę, aby mieć więcej kontaktu z ludźmi"....

2016: Stara się unikać osób, którzy jej beznadziejnie doradzają i wtrącają się w jej życie - jeśli nikt nie pyta ich o zdanie. Takie osoby widzą mnie zwykle 3 godziny w ciągu miesiąca, więc jak mogą wiedzieć, co jest dla mnie najlepsze? Poza tym, takie wtrącanie się (przez obce osoby) jest bardzo niekulturalne.

2011: Przejmuje się opinią innych. Przeżywa każdy chamski komentarz na blogu i każde cofnięcie lajka.

2016: No dobra, wciąż mi trochę przykro, gdy widzę cofnięte lajki. ;-) Za to od dawna nie przejmuję się hejtem, a nawet lubię czasami odpisać na uszczypliwy komentarz z sarkazmem i ironią.

2011: Chce, aby wszyscy ją lubili i stara się zadowolić wszystkich. Martwi się, gdy jest inaczej.

2016: Nadal bardzo bym chciała, żeby wszyscy mnie lubili, ale wiem, że to niemożliwe i czasami nie mam na to żadnego wpływu - często ludzie nie lubią innych po prostu "za twarz".

2011: Myśli, że aby zarabiać pieniądze, trzeba się dobrze urodzić (mieć bogatych rodziców), albo być geniuszem, albo harować.

2016: Wie, że żeby zarabiać, trzeba po prostu mądrze działać i się rozwijać. Najważniejsze to lubić swoją pracę.

2011: Ma dość roszczeniowe podejście do życia. Myśli, że państwo i rodzice powinni zapewnić jej godny start.

2016: Wie, że o wszystko musi postarać się sama, bo każdy jest kowalem swojego losu. Jest wdzięczna za wszystko, co ma i ceni niezależność. Kiedyś przeczytałam, że Wszystko, co od kogoś dostaniesz, będziesz musiała oddać. Dwukrotnie. - i chyba coś w tym jest. ;)

2011: Jest przygnębiona, ciągle zmęczona i często się przeziębia. Żyje od weekendu do weekendu, bo nie znosi swojej pracy.

2016: Robi to, co lubi i jest panią swojego czasu. Wysypia się i tryska energią. Nie czuje, kiedy pracuje (no dobra, nie zawsze, hehe).

2011: Myśli, że marzenia są po to, żeby marzyć, a kiedyś przyjdzie dobra wróżka i je po prostu spełni.

2016: Wie, że marzenia są po to, żeby je spełniać. Same się nie spełnią i nikt tego za nas nie zrobi! ♥

2011: Nie eliminuje ze swojego otoczenia toksycznych osób ani tych, którzy są dla niej niemili i uszczypliwi. Szkoda jej znajomości, które kiedyś były bardzo wartościowe, ale nagle zaczęły źle wpływać na jej samopoczucie. Ma cały czas nadzieję, że wszystko wróci do normy.

2016: Unika wszystkich, którzy podcinają jej skrzydła i źle wpływają na jej samopoczucie. Na szczęście w moim życiu były tylko dwie osoby, które z jednej strony lubiłam, ale z drugiej sprawiały, że 3 dni po spotkaniu (nawet krótkim) "chorowałam".

2011: Wstydzi się tego, że prowadzi bloga, robi to z ukrycia. Myśli, że jak ktoś z otoczenia się o tym dowie, uzna ją za próżną i dziecinną.

2016: Nie wstydzi się bloga i uważa, że jego założenie to najlepsze, co mogła w życiu zrobić. Podczas prowadzenia tej strony rozwinęła się bardziej niż niejeden znajomy, który wyjechał za karierą do warszawskiej korporacji.

2011: Żyje nieświadomie. Wierzy reklamom i ma największe zaufanie do reklamowanych produktów (sic!). Myśli, że buraczki ze słoika są lepsze niż te utarte przez mamę. ;) Gdy rozkłada ją choroba, faszeruje się Gripexem - niweluje objawy, zamiast zwalczyć przyczynę.

2016: Żyje świadomie. Wie, co nakłada na twarz, na włosy i co zjada. Wie, czego potrzebuje, co lubi i gdzie będzie się czuła najlepiej. Stawia na naturalne kosmetyki do pielęgnacji skóry i czyta etykiety produktów spożywczych, które kupuje.

Szablon z 2012 - kto pamięta? :)

Co wpłynęło na moją zmianę?

Przede wszystkim obserwuję otaczających mnie ludzi i cały świat wyciągając wnioski, zagłębiam się w każdy temat, który mnie interesuje lub nurtuje. Kiedyś za bardzo się nie zastanawiałam, po prostu żyłam. Nakładałam na buzię krem, który akurat miałam pod ręką i nie zwracałam uwagi na to, co jem. A nawet jeśli się zastanawiałam, poziom mojej pielęgnacyjno-żywieniowej wiedzy był dość niski, przez co podejmowałam błędne decyzje.

Po drugie - obserwuję i słucham siebie. Nie obchodzi mnie to, co robią inni, a jeśli zdarzy mi się pomyśleć, że też mogłabym zrobić to, co koleżanka, najpierw zadaję sobie pytanie, czy jest to zgodne z moimi preferencjami i czy naprawdę tego potrzebuję. Pewnie nie raz przeżyliście taką sytuację, że coś skopiowaliście od koleżanki i okazało się totalną klapą, bo nie miało nic wspólnego z waszymi potrzebami. Mi wystarczył raz, abym się przekonała, że nie warto. :)

Po trzecie - książki/poradniki. Nie przeczytałam ich wiele, może z 5, ale tak otworzyły mi oczy, że tak naprawdę z dnia na dzień przeszłam ogromną metamorfozę. Zapewne zapytacie, które to książki, teraz przychodzi mi na myśl ta: Toksyczni ludzie.

Po czwarte - otaczam się tylko takimi ludźmi, którzy są dla mnie życzliwi, szanują mnie i ciągną w górę. Gdy ktoś zaczyna ze mną konkurować, przestaje mnie szanować albo zadaje się ze mną tylko dla korzyści - zaczynam się odsuwać.

Po piąte - zmieniłam otoczenie. Choć uwielbiam duże miasta, na dłuższą metę wysysają ze mnie energię, podobnie jak ponure wnętrza (a w takim mieszkałam przez ostatnie lata). Na obrzeżach czuję się jak ryba w wodzie. ♥

Mam nadzieję, że zachęciłam Was tym postem nie tylko do pracy nad swoimi włosami, ale także nad sobą, swoim charakterem i podejściem do życia. Warto!

A blogowi - z okazji 5 urodzin - życzę tak wspaniałych czytelników przez kolejnych 5 lat. Fajnie, że jesteście - kolorujecie mój świat na żółto, na różowo i na niebiesko. ♥